Brak odpowiedniej wtyczki Adobe Flash Player
ŚciągnijOświadczenia.
Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Mija VIII kadencja Sejmu, w czasie której nastąpiły duże zmiany w systemie oświaty, szczególnie w zakresie ustroju szkolnego. Można posłużyć się w tym miejscu porównaniem do remontu domu. Dokonana została jego przebudowa, generując pewne uciążliwości, jak to zwykle bywa, ale nadszedł czas prac wykończeniowych i urządzenia domu na nowo. Podobnie przed edukacją stoją kolejne wyzwania wynikające z konieczności doskonalenia przeprowadzonej reformy oraz uwarunkowań wynikających z dynamicznych zmian, szczególnie w sferze gospodarczej i społecznej. Konieczne jest zdefiniowanie na nowo spójnej koncepcji dydaktycznej i wychowawczej polskiej szkoły.
Dlatego należy rozpocząć spokojne prace nad całościową zintegrowaną podstawą programową, obejmującą wychowanie przedszkolne oraz pełny cykl kształcenia w szkole podstawowej i ponadpodstawowej. Opracowana nowa podstawa powinna być ściśle powiązana ze zmienionymi ramowymi planami nauczania. Ten spójny układ powinien zapewnić integrację międzyprzedmiotową, większą elastyczność organizacji pracy szkoły oraz tworzenie warunków do indywidualnej pracy z uczniem zdolnym i wymagającym wsparcia. Koniecznie jest wypracowanie spójnego katalogu wiedzy, kompetencji i umiejętności uczniów, który będzie celem procesu dydaktycznego i wychowawczego.
Szczególną uwagę należy zwrócić na kształcenie w zakresie przedmiotów przyrodniczych oraz informatyki, które stanowią bazę do kształcenia zawodowego, oraz na kształtowanie postaw innowacyjnych i przedsiębiorczych.
Podstawowym warunkiem powodzenia nowej koncepcji dydaktycznej jest dobre przygotowanie merytoryczne i metodyczne nauczycieli. Konieczne są zmiany w systemie kształcenia i doskonalenia, ponieważ dotychczasowe zmiany, wynikające chociażby z reformy szkolnictwa wyższego, wydają się nie do końca wystarczające. Szczególną uwagę należy poświęcić kształtowaniu szeroko rozumianych umiejętności pedagogicznych.
Kolejnym kluczowym warunkiem budowania dobrej polskiej szkoły jest zapewnienie stabilnych warunków organizacyjnych. Dlatego niezbędne jest wypracowanie spójnego systemu finansowania systemu edukacji w powiązaniu z rozwojem gospodarczym. W ramach tego systemu konieczne jest zapewnienie odpowiedniego poziomu wynagrodzeń nauczycieli i pracowników niepedagogicznych. Skorygowany system wynagrodzeń powinien ściśle wiązać poziom wynagrodzeń z jakością pracy i zakresem zadań realizowanych przez danego nauczyciela.
Niezmiernie ważny jest ponadto postulat gruntownej zmiany nadzoru pedagogicznego ukierunkowanego na ocenę efektów kształcenia i wychowania. Pozwali to szkołom na doskonalenie procesu dydaktycznego i wychowawczego. Ponadto pozwoli to na znaczące ograniczenie biurokracji wynikającej z dotychczasowego modelu nadzoru oraz zasad awansowania i oceny nauczycieli.
Są to cztery filary, których odpowiednia konstrukcja zapewni wysoki poziom kształcenia i wychowania we współczesnych uwarunkowaniach. Zmiany te powinny być zaprogramowane w ramach spokojnego i systematycznego procesu. Ważnym uwarunkowaniem jest również szerokie porozumienie ponad podziałami politycznymi. Tylko w takich warunkach można zapewnić rozwój polskiej oświaty na długie lata.
Warto zaznaczyć, że podobne wnioski wynikły z obrad na poziomie zarówno centralnym, okrągłego oświatowego stołu, jak i serii wojewódzkich spotkań w podobnej formule. Myślę, że przy zgodnej współpracy całego środowiska oświatowego będziemy w stanie wypracować nowy, doskonalszy model polskiej szkoły, który będzie odpowiadać wyzwaniom współczesnego świata i współczesnej Polski. Dziękuję bardzo.
